De zomer 2021. Hier op Curaçao is het raar om van de zomer te spreken. Ik vroeg ooit een collega of ze een mooie zomer had gehad, ze keek me raar aan. Hoezo zomer? Het is hier altijd zomer. Maar deze zomer waren wij in Nederland voor de bruiloft van onze jongste zoon Jacob. Shanela is met ons meegekomen….

Misschien kent u Shanela nog van de beugelactie die we voor haar hielden. Inmiddels is ze klaar met haar beugel en staan haar tanden mooi recht. Shanela ging met ons mee, omdat ze in Nederland haar beroepsopleiding Zorg en Welzijn gaat afmaken. Daar stond ze met haar mooie glimmende koffer en we moesten als eerste een foto van haar maken op Schiphol. 

Shanela heeft drie jaar bij ons in huis gewoond en ze was toe aan een volgende stap in het zelfstandig worden. We vonden een heel fijn gastgezin voor haar in Emmeloord. We hebben van alles samen gedaan om Nederland een beetje te leren kennen. Wat dacht u van lopend uit huis te gaan en met behulp van Google maps naar de Aldi te lopen? Of voor het eerst fietsen in het park Hoge Veluwe. André is met Shanela ook nog naar Amsterdam geweest om geruime tijd in de Primark door te brengen. Ze heeft geleerd met de trein te reizen, we zijn op bezoek geweest bij de Zorgboerderij van Herman, natuurlijk het inschrijven in Emmeloord, op gesprek bij het ROC en een Hollandse verjaardag vieren van oma de Jong op de boerderij van Corrie. 

De bruiloft was een prachtige dag. Jacob en Mirjam zijn echte geluksvogels, tussen twee strengere corona-regel-periodes in mochten ze met qr-code toch een redelijk aantal mensen ontvangen. 

De grootste vreugde was natuurlijk die twee kleine meisjes, Evi en Sophia. Lieten we ze vorig jaar achter als echte baby’s, het waren plotseling kleine mensjes geworden die ons opa en oma noemen, vragen om ijsjes en samen met je op de trampoline, glijbaan, schommel willen. En om te knuffelen waren daar Sefanja en Anne.

De zomer is voorbij en we vlogen terug en landden weer in ons Curaçaose leven. De school is weer begonnen en het werk gaat weer door. Dan komt daar het bericht dat het slecht gaat met de moeder van André. Begin september vliegt André weer terug naar Nederland. Hij heeft nog een week samen met broers, zussen en zijn vader bij z’n moeder kunnen zijn. Een week later ben ik ook gekomen voor de begrafenis. We hadden een heel mooie dag als familie toen we mama/oma Vis begraven hebben. Ze was het hart en de zon van de familie.