Afgelopen half jaar heeft Lieke fulltime meegedraaid in het werk van De Open Poort. Lezen jullie mee met haar ervaringen? Vandaag deel 3 van de 4.
In de schoolvakanties organiseerden we ook activiteiten. Van een filmavond tot een memorabele bingo. Al was het van tevoren een flinke kluif om alles te regelen, achteraf keken we eigenlijk altijd terug op een geslaagde dag. Ook de gezinsdagen waren erg leuk. De dag startte met een kinderdienst dat elke keer in teken stond van een ander thema. Daarna gingen we met zijn allen naar het strand en brachten we daar de middag door. De kids speelden heerlijk in het water of op het zand en waren dan aan het eind van de middag vaak lekker moe (inclusief wijzelf als we s avonds op de bank konden ploffen).
En naast al deze mooie ervaringen heb ik ook veel bijzondere mensen leren kennen in de kringen van de stichting. Ieder draagt op zijn eigen manier bij aan het werk van de Open Poort. Dat is in mijn ogen juist zo belangrijk; iedereen in zijn eigen kracht zetten. Al blijkt het vinden van (de juiste) mensen ook vaak een uitdaging. De mensen die ik heb mogen ontmoeten heb ik zeker in mijn hart gesloten.
In de kerstvakantie organiseerden we een aantal activiteiten. Ik had in de week ervoor de voorbereidingen gedaan; bingokaarten gemaakt, de fiches moesten nog gekocht worden, het bingospel op de beamer, etc. Kon bijna niet meer misgaan toch?! De regels waren in het begin wat onduidelijk, maar na wat pogingen in andere woorden en uitleg in het Papiaments gingen we van start. In eerste instantie liep het eigenlijk best voorspoedig TOTDAT de eerste bingo viel. Een volwassene ‘sprong’ op en vond dat ze de ECHTE regels even duidelijk moest maken, er klopte volgens haar niks van. Ondertussen zaten de kinderen nog rustig met hun bingokaartje te wachten tot we weer door konden gaan. Deze vrouw kon het echter niet naast zich neerleggen en was zo boos dat ze niet meer tot rede vatbaar was. De kids werden nu ook onrustig, niemand wist wat er nu eigenlijk allemaal aan de hand was. Gelukkig pakte een andere papiamentse vrouw het spel uiteindelijk op en gingen we door op de, volgens hen, goede regels. Achteraf konden we er erg om lachen en stond deze vrouw bij ons bekend als ‘de bingo-oma’.
